The Memories Of Friendship In SRINAN

ช่วงเวลาดีดี หกทับสี่ รักเธอตลอดไป

A friend in need ...is a friend indeed

โรงเรียนสครีศรีน่าน ที่ๆเราได้มาพบเจอกัน

      วันที่ 1 กุมภาพันธ์ ของทุกปี เหมือนเพิ่งรู้สึกว่าผ่านมาได้ไม่นาน เป็นวันครบรอบการก่อตั้งโรงเรียนสตรีศรีน่านขึ้น ตอนนี้ก็ปี 54 ก็อายุครบ 86 ปีแล้ว นึกแล้วอยากไปทำบุญครบรอบโรงเรียนและงานศรีน่านปริทัศน์จังเลย น้องๆคนล่าลายเซ็นน่าดูเลยช่วงนี้ ฮ่าๆ อยากใส่บาตรกับเพื่อนๆตอนเช้าๆ กับบรรยากาศเย็นๆ เมื่อนึกถึงโรงเรียน ก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงครูบาร์อาจารย์ที่สั่งสอนเรามาตั้่งแต่เด็กเอ๊าะๆ แล้วก็อดคิดถึงเพื่อนที่โรงเรียนไม่ได้ ที่เคยเล่น เคยสนุกด้วยกันมา พอนึกถึงแล้ว น้ำตาจะคลอเบ้า อยากจะดราม่าขึ้นมา ซะงั้น? ก็อดไม่ได้ เพื่อนกันมาตั้งห้าหกปี อยู่ๆ ก็ต้องมาแยกจากกัน แต่ด้วยเหตุผลอะไรก็ตามแต่ ก็อดคิดถึงไม่ได้จริงๆ ...  

ยิ่งมอง ยิ่งนึกถึงวันวาน..

      

      แต่ก็ผ่านมาก็จะเกือบปีแล้ว ที่เพื่อนๆ ชั้นมอหกทับสี่ โรงเรียนสตรีศรีน่าน รุ่นแปดสิบห้า ได้แยกย้ายกันไปตามหาความฝันของตัวเองที่ต่างคนต่างมีจุดหมายที่แตกต่างกันไป ว่าแล้วก็คิดถึงเพื่อนๆทั้งห้าสิบเอ็ดคนไม่ได้ ไม่รู้ว่าจะเป้นยังไงบ้าง สบายดีไหม คิดถึงกันบ้างรึป่าวน้อ? อิอิ นานๆทีถึงมีโอกาสได้กลับไปเจอะเจอหน้ากัน ในช่วงวันหยุดต่างๆ แต่ก็คงไม่ครบทั้งหมดอย่างที่เคย ถึงแม้ว่าโอกาสมันจะน้อยที่จะหวังเพื่อนๆทุกคนจะได้กลับมาเจอกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา แต่ผมก็หวังนะ ว่าสักวันความฝันของผม จะเป็นจริงขึ้นมาสักวัน (:

                       ขอบคุณ.  พรหมลิขิตที่ทำให้เรามาเจอกัน
                       ขอบคุณ.  อดีตที่เราได้ทำบุญร่วมกันมา
                       ขอบคุณ.  ทุกเสียงหัวเราะ ที่ทำให้เรามีความสุข
                       ขอบคุณ.  ทุกกำลังใจที่เราให้กัน ไม่เคยเปลี่ยน
                       ขอบคุณ.  ทุกคำพูดที่ทำให้เราได้รู้ถึง "ความเป็นเพื่อน"
                       ขอบคุณ.  ทุกโอกาสที่ทำให้เรารู้จักกัน
                       ขอบคุณ.  เสียงพูดคุยกัน เพราะมันทำให้เราได้รู้ว่า มันช่างสนุกแค่ไหน?
                       ขอบคุณ.  ทุกความรู้สึก แม้ว่าบางครั้งเราจะไม่เข้าใจกันก็ตาม

                       ขอบคุณ.  สตรีศรีน่าน แห่งนี้ ที่ทำให้เราได้มาพบกัน

ช่วงเวลาที่น่าจดจำ.. Friends' 4ever (:

กลอนจาก เพื่อนคนหนึ่ง ถึง เพื่อนอีกคนหนึ่ง

วันเก่าๆ ภาพเดิมๆ หกทับสี่

ที่เคยมี ทุกคน อยู่เสมอ

เเม้วันนี้ เราไม่อาจ จะพบเจอ

เฟสห้องเหรอ เป็นตัวเเทน ห้องเราเดิม

คุยเรื่องบอล เรื่องสาว เรื่องชาวบ้าน

สนุกสนาน เฮฮา เหมือนวันเก่า

เพราะยังคิด ถึงภาพ ของพวกเรา

นั่งห้องเก่า สนทนา เวลาเดิม

ก่อนเข้าเเถว คุยเรื่อง ลอกการบ้าน

ก่อนอาหาร เเสนเบิกบาน กินร้านไหน

พอเลิกเรียน ถามกันต่อ ว่าเอาไง

เตะบอลไหม ดอทเอป่าว หรือ เข้าบ้านเลย

วันเวลา เดิมๆ ที่เคยมี

ยังไม่จาง ที่นี้ เเม้ยามเหงา

เข้ามาบ่น ปนกวนๆ เหมือนห้องเรา

พูดเรื่องเขา เรื่องเรา เรื่องเศร้าใจ

เรื่องไหนๆ ก็คุยได้ ในไฮนี้

เพื่อนทุกคน ยังมี ไม่ไปไหน

คำสัญญา ว่าไม่ลืม จนวันตาย

"ยังคงอยู่ ตลอดไป ในใจเรา"

================================

Past but best. Old but great.

แม้จะผ่านมาแต่ก็ดีที่สุด แม้จะเก่าแต่ก็ยิ่งใหญ่ที่สุด